Een echte ervaring, voor mensen die op zoek zijn naar iets wat ze in hotelketens niet vinden. Dit is, in één zin, wat boutique hotel De Lindenhoeve zijn gasten wil bieden. Sinds 1 april 2023 worden zij door echtpaar Sven en Heidi Langenberg verwelkomd in Sluis. Interior designer Herwig Hostens vertelt over het project, dat hij beschouwt als zijn kroonjuweeltje.
“Ik ben erg trots op dit ontwerp, over werkelijk elk detail is nagedacht, van de bedden tot de kranen en deurgrepen”, zegt Hostens enthousiast. De Lindenhoeve heeft een eeuwenoude geschiedenis. De hoeve is sinds 1800 een boerderij en het thuis van de familie Wemaer. Na de oorlogsbombardementen van 1944 bouwde Tante Germaine de hoeve weer op. Zij kookte op zondag voor vrienden en kennissen en werd daardoor in de regio beroemd. Iedereen had het over ‘eten bij tante Germaine’. In de jaren zestig werd De Lindenhoeve door kinderen Ilva en Theo Wemaer omgebouwd tot restaurant, dat nu wordt uitgebaat door kleinzoon Sven Langenberg en zijn echtgenote Heidi. Er was al langer de wens om de ruimte op de eerste etage van het pand te benutten. Ongeveer twee jaar geleden startte het proces om hier een luxe Boutique hotel te realiseren.
“Eerder heb ik het vastgoedkantoor van de eigenaar ingericht. Dit beviel zo goed dat hij mij ook vroeg voor het hotelproject. We startten met een lege ruimte. De uitdaging was om in deze grote ruimte onder het dak, met zijn schuine hellingen en dakkapellen, een maximaal aan luxueuze kamers te realiseren. Het hotel heeft uiteindelijk acht kamers gekregen, en er is een aparte lodgekamer gerealiseerd in de tuin.”
Niet alleen op de eerste etage was het ruimtegebruik een uitdaging. In het restaurant moest namelijk ook een majestueuze trap komen die naar boven leidde, zonder te veel tafels weg te nemen. “Hier hebben we lang aan gepuzzeld, ook om te blijven voldoen aan de normen en verplichtingen van de brandweer. Het is een trap geworden in Hollywood-achtige sfeer, gemaakt van massief hout, in zachte tinten en met natuurlijke materialen. Op de treden is een mooie loper aangebracht en de leuningen zijn in hoogglans gelakt voor een luxe uitstraling.”
Voor de inrichting van de kamers keek Hostens naar het restaurant. “We wilden een stijlbreuk voorkomen. Een modern en strak design zou hier niet passen, het hele plaatje moest kloppen. In plaats daarvan kozen we voor een luxueuze, maar huiselijke sfeer, geïnspireerd door de long-Island stijl, Ralph Lauren en Engelse stijl.
Gelukkig kon de eigenaar zich hier meteen in vinden, hij was ook erg betrokken bij de inrichting.” Om de kleinschaligheid en luxe van het hotel te benadrukken heeft elke kamer een ander thema gekregen.
De basis van de kamers is hetzelfde vertelt Hostens. “Allemaal zijn ze ingericht om te overnachten in alle luxe en comfort. Om te beginnen hebben we veel aandacht besteed aan de kwaliteit van de bedden. We kozen voor Revor Bedding als leverancier, want als de gast goed slaapt dan geeft hem dit een goed gevoel. We bieden kwalitatief bed- en badlinnen aan, zoals badjassen, handdoeken, en pantoffels. Hierbij kleuren we mee met het seizoen, het bedlinnen voor winter is warmer dan de materialen voor de zomer. De kamers worden daarnaast gekenmerkt door gezellige loungehoekjes en moderne badkamers. De gasten kunnen gebruik maken van de douche- en verzorgingsproducten van Umami.”
“Het onderscheid tussen de kamers wordt bepaald door het behang van Ralph Lauren en stoffen van internationaal gerenommeerde fabrikanten, de motieven en kleuren uit het behang komen namelijk terug in de rest van de ruimte. Elk meubelstuk, elke armatuur en elk decoratief element is zorgvuldig ontworpen en vervaardigd om naadloos aan te sluiten bij het algehele concept van luxe en verfijning. Van op maat gemaakte meubels, sierlijsten, antieke Engelse meubelen tot handgemaakte tapijten, luxueuze stoffen en prachtige kunstwerken, elk detail draagt bij aan de exclusieve sfeer van het hotel.” Elke kamer heeft ook een houten parketvloer in visgraatmotief met een verouderde wengé-look, uitgevoerd in donkerbruin. Onder de bedden ligt telkens een zacht, hoogpolig tapijt, voor warme voeten als de gast opstaat.
De badkamers zijn bewust groot opgezet, met kamerhoog luxe marmer in Calacatta Gold als blikvanger. De steen heeft een crème achtergrond en opvallende aders variërend van grijstinten tot roestkleur. De kranen weerspiegelen dan weer de jaren 20 stijl en zijn afkomstig van RVB uit Brussel.
De Superieur kamer 1 en 2 zijn rug-aan-rug identiek, net als de andere grotere kamers hebben zij een groot bureau en een lounge zitbank die uitgeklapt kan worden tot een extra slaapplek. “Deze banken hebben wij zelf ontworpen, zodat zij overdag een mooie zitbank zijn en ’s avonds een volwaardige slaapplek.” Standard kamer 3 is de kleinste, maar doet door de indeling van de ruimte en de aankleding nog steeds ruimtelijk aan. Kamer 4 is een Suite kamer, waarvoor Hostens een soort stapelbednis ontwierp, compleet met gordijntjes en leeslampjes. Families met jonge kinderen kunnen zo in één ruimte verblijven. Als koppels in deze kamer slapen wordt de nis gesloten en is alleen paneellambrisering zichtbaar. Kamer 5 heeft een zachte koloniale sfeer.
Luxekamers 6, 7 en 8 hebben alle drie een groot terras, kamer 8 is echter ook om een andere reden bijzonder. “De badkamermuur in deze kamer is kamerhoog in glas uitgevoerd, we begrijpen echter dat de gasten ook hun privacy willen. Hiervoor gebruiken we speciale shutters.” Een speciaal detail dat volgens Hostens de Long Island stijl accentueert, maar ook functioneel is. Half open als transparante kamer/badkamer combinatie. Gesloten tijdens het wassen.
Naast de hotelkamers zijn op de bovenverdieping ook twee gedeelte ruimtes te vinden. De ene is een jachtkamer met wanden bekleed in ‘oak barn wood’. De tweede is een James Bond lounge, een honesty bar met een majestueuze open haard. Hiervoor heeft eigenaar Sven Langenberg zich laten inspireren door het thema van zijn 40-jarige verjaardagsfeest. Bovendien sluit deze lounge natuurlijk ook goed aan op de Britse stijl van het boutique hotel. Zo is het hotel volgens Hostens echt een geheel geworden. “Als interieurdesigner is het een voorrecht om een rol te spelen in het creëren van zulke buitengewone projecten.”
Mede-eigenaar Heidi Langenberg runt De Lindenhoeve samen met haar man Sven. Toen zij haar toekomstige echtgenoot ontmoette was zij echter in een totaal andere branche actief. Als optometrist en opticien werkte zij ook met mensen, maar het horecaleven bleek totaal anders.
Als je een relatie krijgt met iemand in deze sector dan is meewerken eigenlijk onvermijdelijk. Het is beter dat er iemand van de familie aanwezig is, anders zijn de poppetjes aan het dansen. Het bevalt goed, maar het verschil met mijn vorige werk is groot. Het horecaleven is echt zeven op zeven en dat was best lastig in het begin.
Dit heeft eigenlijk een lange aanloop, in 2012 hebben we driekwart van het gebouw afgebroken en opnieuw opgebouwd. De zaal die wij vroeger gebruikten voor extra capaciteit viel toen weg, maar we wilden een nieuwe vergaderruimte realiseren op de eerste etage. Halverwege de verbouwing bleek het budget echter ontoereikend voor de afwerking. We besloten daarom om eerst geld te blijven verdienen met het restaurant, om op later moment verder te kijken. Uiteindelijk ging het kriebelen om hier toch hotelkamers te realiseren. Dit was altijd al een wens van mijn man, maar we twijfelden omdat het niet onze tak van sport was. Toch hakten we de knoop door, en begonnen aan het nieuwe avontuur. Hiervoor hadden we alle tijd, omdat het restaurant ondertussen gewoon doordraaide.
Ons restaurant serveerde al ontbijt, maar een hotelontbijt is echt anders. Omdat het hotel compact is willen we de gasten het gevoel geven dat ze gezien zijn en gekend worden. Voor hen realiseren we dus een apart, uitgebreid ontbijt dat aan tafel wordt geserveerd. Ook zijn we veel bezig met reserveringen en uitchecken, het controleren van kamers en het voldoen aan specifieke vragen. Bijvoorbeeld om een extraatje te verzorgen als er iemand jarig is. Het is gewoon een nieuwe klus erbij.
Minder leuk is dat ik nog meer gebonden ben dan vroeger. Sven en ik doen het werk, zeker als het om het hotel gaat, grotendeels alleen. Het leukste is dat ik wat vrijer kan zijn dan in het restaurant. Ik kan op een andere manier met de gasten bezig zijn en hen meer tijd geven, vooral ’s ochtends en ’s avonds. Hier reageren mensen erg positief op, in een jaar tijd mochten we al veel terugkerende gasten ontvangen.