Stage in het buitenland: ‘The real world is echt heel anders’

Het had nog de nodige voeten in aarde voordat Bieren eind vorig jaar naar Parijs kon afreizen. Omdat de Franse regels rondom werk en stages nogal afwijken van de Nederlandse, kostte het enige moeite om opleiding en stagebedrijf op één lijn te krijgen. Maar ondertussen woont en werkt hij alweer acht maanden in de Franse hoofdstad en is het einde van zijn stageperiode bijna in zicht. 

“En dan heb ik een geweldige tijd gehad, waarin ik met een fantastisch team mocht werken, geweldige mensen heb ontmoet en heel veel nieuwe vrienden heb gemaakt”, vertelt hij aan de telefoon. “En natuurlijk veel leuke Françaises heb leren kennen. Haha.” 

Zonder gekheid. Bieren zou het alle studenten aan een hotelschool aanraden: een stage in Parijs. “Nu ik er al zo lang woon, wordt het een beetje normaal. Maar het blijft natuurlijk wel Parijs! Wat een bijzondere stad! Dat ik in zo’n uniek gebouw op zo’n unieke locatie mag werken en daarbij ook nog mijn Frans kan ophalen is te gek. Het Hilton is natuurlijk ook bijzonder. Niet alleen omdat het één van de grootste internationale ketens is, maar ook omdat ze – en dat vond ik belangrijk vanwege mijn scriptie – duurzaamheid erg belangrijk vinden en daar serieus aandacht aan besteden. De Hilton hotelketen biedt studenten met ambitie veel mogelijkheden om door te groeien.”

In Hilton Paris Opera is geen werkdag van Bieren hetzelfde. “Ik doe een duty management stage. Voor dit onderdeel van de hospitality heb ik gekozen omdat ik graag variatie in mijn werk wilde. Hoewel mijn takenlijst iedere dag hetzelfde lijkt, is iedere gast anders en dus ook het werk. Zodra ik op kantoor kom, is het eerste wat ik doe alle systemen openen zodat alles tijd heeft om te laden en te downloaden.” 

Daarna loopt de stagiair zijn dagelijkse rondje langs alle departments: front desk, conciërge, housekeeping, roomservice en bar. “Dan weet iedereen dat ik beschikbaar ben, mochten ze me nodig hebben.” 

Terug op kantoor kijkt Bieren welke VIP’s die dag aankomen, welke problemen zich de voorgaande dag hebben voorgedaan en schrijft hij welkomstkaarten voor de belangrijke gasten en bepaalt hij hoe ze verwelkomd worden. Tussendoor checkt hij de e-mail, het berichtensysteem waarmee gasten vragen stellen en beantwoordt hij reviews. “Ook help ik mijn collega’s met het afhandelen van vragen en klachten. Soms zijn ze niet tevreden over een kamer, soms vragen ze om iets extra’s. Meestal vragen ze bij de receptie of ze met een manager kunnen spreken. Heel vaak kan ik de situatie oplossen. Dat geeft voldoening.” 

Tijdens de eerste drie maanden van zijn stage in Parijs werkte Bieren op de front-desk omdat zijn leidinggevende het belangrijk vond dat hij alle systemen onder de knie kreeg, de dagelijkse gang van zaken leerde kennen en zoveel mogelijk ‘zelf zou ervaren’. Dat helpt hem nu. “Ik snap nu waarom de front-desk soms het hotelmanagement inschakelt als ze er zelf niet uitkomen. Dat leer je niet op school. De echte wereld is zo anders dan hoe het je op school geleerd wordt. Dat is wel een eye-opener. Op school wordt je gevormd en leer je de basics van hoe je in de luxury hospitality mensen behandelt en wat wel en niet kan. Maar qua taken, klachten en verzoeken is the real world heel anders dan op school.”  

Wat hij in de afgelopen maanden vooral leerde is dat hij altijd professioneel moet blijven en zijn best moet doen het iedereen naar de zin te maken. “Ik weet nu ook dat er wel een limiet is. Er zijn ook gasten die denken dat de wereld van hen is, alleen omdat ze heel veel geld hebben. Hoewel ik zal blijven glimlachen en aardig zal blijven doen, sta ik daar boven.” 

De komende tijd is Bieren veel tijd kwijt met het afronden van zijn scriptie. Daarin onderzoekt hij de impact van een duurzame bedrijfsvoering op de perceptie van de gasten over de geboden servicekwaliteit. “Hilton wil de duurzaamste hotelketen worden en kan mijn onderzoek goed gebruiken voor hun ‘mission and vision’ en de  impact op het loyaliteitsprogramma.”  

Na zijn studie wil hij een paar maanden zelf op reis, om daarna wellicht een masterstudie te gaan doen. “Maar misschien zoek ik ook wel een ‘grote-mensen-baan’,” besluit hij lachend.