โHallo! Zie je me dan echt niet?!โ
Ken je dat gevoel, dat je gezellig op een terras zit en dat je je niet gezien voelt??
En dan bedoel ik nog geeneens รฉcht gezien, als de mooie persoon die je bent, maar als gast die nog wat wil drinken, die nog wat te eten wil bestellen of die gewoon wil afrekenen.
Ken je dat? Iemand van de bediening staat een paar tafels verderop of zelfs bij de tafel naast je. Jij zit al rechtop op je stoel, half met je hand omhoog, maar ze kijken niet op of om en lopen zo weer weg.
De โin hun telefoon houdingโ noem ik dat, totaal geen aandacht voor de omgeving!
Vroeger (ja, ik ben bijna 50, volgens mij mag je dan vroeger zeggen), werd je aangeleerd dat als je bij รฉรฉn tafel was geweest voor het brengen van een drankje of het uithalen van de borden, dat je gelijk goed om je heen keek, hoe het met de andere gasten was. Even je rug recht, opkijken om te zien of er nog gasten waren in โjouw wijkโ die iets nodig hadden.
Of nog beter, en dat is voor mij de ultieme vorm van gastvrijheid, was je zo goed met je gasten bezig, dat je al eerder wist wat ze nodig hadden dan zijzelf; die gast van tafel 7 die zijn biertje bijna leeg heeft en er vast nog wel eentje lust. Een andere gast, die na zijn koffie een beetje onrustig zit te kijken en waarschijnlijk wil afrekenen. Of de gast die net klaar is met eten, maar nog wel een (klein) dessert zou lusten.
Het voelt toch oprecht fijn, als je er echt voor je gast kan zijn!
Voelen jouw gasten / klanten zich gezien??
Je las een korte column van – ๐ฅ๐ฒ๐ถ๐ป ๐ฃ๐ฎ๐๐๐ผ๐ผ๐ฟ expert op het gebied van gastvrijheid en Hospitality.
Hospitality Expert Rein Pastoor schrijft een keer per week een korte column over wat hem opvalt rondom gastvrijheid. Wil je op deze column reageren? Volg ons op LinkedIn.