‘Schoonmaakmiddelen met chloor zijn uit den boze’

Om ervoor te zorgen dat vetten in het afvalwater uit de hotelkeuken niet rechtstreeks in het riool of oppervlaktewater terecht komen, is elk hotel verplicht om een vetafscheider in huis te hebben. “Het laten ledigen van een vetafscheider door een erkende ruimdienst is echter nogal kostbaar,” zegt Thierry Desmet, CEO van Valor Services Group. Hij geeft daarom praktische tips hoe het aantal ledigingen van de vetafscheider drastisch te verminderen.

Borden, potten en pannen vol saus die worden afgewassen. Soepketels die worden uitgegoten. Keukenvloeren die worden gereinigd. En afvalwater van vaatwassers. Al met al produceert een gemiddelde hotelkeuken heel wat vetten en oliën die door een vetafscheider moeten worden verwerkt. “De vereiste grootte en de doorstroomcapaciteit – dat wil zeggen het aantal liter afvalwater dat de vetafscheider per seconde kan verwerken – wordt bepaald door de NEN 1825-norm”, zegt mede-eigenaar Desmet van Valor Services Group, onder meer gespecialiseerd in het leveren van op maat gemaakte vetafscheiders.

Hoewel een vetafscheider praktisch honderd procent van het vet in het afvalwater tegenhoudt, moet deze toch geregeld worden leeggemaakt om problemen met verstopte afvoerleidingen te voorkomen. “In de praktijk wordt dat echter nogal eens vergeten,” vertelt Desmet. “Omdat een vetput vaak ergens in de grond of in een kelder zit, word je er meestal pas mee geconfronteerd als het te laat is. Een mogelijke oplossing is het plaatsen van een vetlaagmeter die een alarm geeft op het moment dat de vetafscheider hoognodig moet worden geledigd.”

Volgens de NEN 1825-norm moet een vetafscheider minstens eens in de twee maanden worden geledigd. “Ook de meeste fabrikanten raden dat aan. Soms heb je echter regionale gemeentelijke richtlijnen die bepalen dat dat bijvoorbeeld slechts eens in de zes maanden hoeft te gebeuren,” zegt Desmet. “Hoe dan ook, het ledigen van de vetafscheider moet altijd gebeuren door een gespecialiseerde erkende ruimdienst. Dat is echter nogal kostbaar. Bovendien geeft het nogal wat stankoverlast, want vet verspreidt een penetrante geur. Gelukkig zijn er meerdere manieren waarop je het aantal ledigingen drastisch kunt verminderen. Ten eerste kun je de vetafscheider biologisch behandelen door middel van het injecteren van een product op basis van micro-organismen. Deze breken de vetten in de vetafscheider grotendeels af en neutraliseren ook de geur.”

Ten tweede raadt Desmet aan om alle afwas – borden, bestek, pannen en dergelijke – met keukenrol te reinigen alvorens ze in de afwas te doen. “Op die manier komt er al heel wat minder vet in de vetafscheider terecht. Ten derde is het belangrijk om voor de afwas, de vaatwasser, de handzepen, de vloerreiniger en dergelijke de juiste schoonmaakmiddelen te gebruiken. Kies altijd voor biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen. Schoonmaakmiddelen die chloor of bleekwater bevatten, zijn daarentegen uit den boze. Daarmee dood je de micro-organismen in de vetafscheider, waardoor die minder efficiënt zal werken.”

Hoewel met bovenstaande maatregelen het aantal ledigingen tot een minimum kan worden beperkt, blijft een periodieke opruimbeurt toch noodzakelijk. Desmet geeft de hotelier daarvoor nog de volgende tip mee: “Wat je vaak ziet is dat een ruimdienst weliswaar al het vet uit de vetafscheider zuigt, maar vervolgens verzuimt om die schoon te maken. Met als gevolg dat de zijkanten van de vetafscheider vaak nog vol vetblokken hangen. Daarom dient de vetafscheider na het ledigen grondig schoongemaakt te worden en daarna ook weer gevuld te worden met schoon water. Door dat laatste zal het vervuilde afvalwater zich eerst mengen het schone water, waardoor er minder vervuild water rechtstreeks naar de riolering gaat en de levensduur van de vetafscheider wordt verlengd.”